بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

فرزند عزیزمان؛ علی جان، اکنون که با خون شاهرگ تو، رایحه دفاع از حریم نوامیس جامعه اسلامی‌مان، بار دیگر جان گرفته است و به کوری چشم معاندان داخلی و خارجی فرهنگ غنی اسلامی‌ و فریضه امر به معروف و نهی از منکر، تو به نمادی برای احیای این واجب از یاد رفته بدل شده‌ای، دیگر چه جای تأثر و ناراحتی از فراق تو ای جوان خنده‌روی ما؛‌

 دیگر چه جای غم و اندوه از ندیدن سیمای نورانی تویی که بذل خون خود را با ایثار و گذشت از خطای نابخشودنی خاطی‌ای که جانت را هدف گرفته بود به سرحد کمال رساندی.

 شاید بهار کوتاه عمر تو با زنده ماندن معجزه‌آسای تو پس از جراحتت، چندان افزوده نشد، اما ماندی که پیام‌رسان این اعتقاد راسخ قلبی‌ات باشی که اگر هر ملامت‌کننده ناآگاه یا مغرضی از تو می‌پرسید که چرا اینگونه جان برکف، برای رهایی خواهران دینی‌ات از چنگال افرادی غافل عمل نمودی، فریاد می‌زدی که « برای یک لبخند آقا و رهبرت، سیدعلی عزیز» که جانمان به فدایش باد چنین کردی.

 بگذار تا رسانه‌های استکباری غرب و نهادهای ضداسلامی بین‌المللی حق ما را در قصاص خطاکاری که گل وجود تو را پرپر کرد و در اعمال آن نمایندگان یک خواست عمومی جامعه اسلامی ایران هستیم، در حالی که نه خود و نه خانواده‌اش هیچ‌گاه متنبه نشدند و بارها در اظهاراتی نسنجیده دل ما را شکسته‌اند، به رسمیت نشاسد؛ و صد البته خداوند متعال این حق را بر هر ولی مظلومی که به ناروا کشته شود ارزانی کرده و فرموده است که « فی‌القصاص حیاة یا اولی‌الابصار».

 فرزند شهیدمان؛ علی‌رغم همه قصورها، کوتاهی‌ها و گاه دلشکستگی‌هایی که طی این 4 سال در حق ما روا شد، ما نیز به تو اقتدا کرده و با استعانت از الطاف خفیه الهی و با توسل به قلب عالم امکان، حضرت بقیة‌الله‌الاعظم ارواحنا‌ له‌الفدا، به امید یک لبخند آقا و رهبرمان حضرت آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای،‌ بدون ذره‌ای چشم‌داشت مراتب گذشت قاطع و منجز خویش را از حق قصاص خود به اطلاع عموم مردم حزب‌الله ایران می‌رسانیم.

 والسلام علی من اتبع الهدی

پرویز خلیلی - اعظم مشتاق‌فرد، پدر و مادر شهید علی خلیلی

 بر اساس این گزارش، علی خلیلی تیرماه 90 در حین بازگشت به منزل توسط افراد شرور مورد ضرب و جرح قرار گرفت که پس از دستگیری ضارب و مطرح شدن شکایت، خلیلی در نهایت رضایت داد. چهارم فروردین 93 علی خلیلی در بیمارستان درگذشت و یک ماه بعد رئیس سازمان پزشکی قانونی اعلام کرد که ضربات وارده به خلیلی با مرگ او بی‌ارتباط نبوده است، لذا با شکایت اولیای دم، رسیدگی به پرونده او دوباره در دستور کار قرار گرفت.

 پس از برگزاری دو جلسه دادگاه ضارب شهید خلیلی در شعبه 113 دادگاه کیفری به ریاست قاضی اصغرزاده، وی به قصاص نفس محکوم شد و حکم صادره نیز در دیوان عالی کشور تایید شد.